Od 23 października 2011 r. obowiązują nowe przepisy Kodeksu cywilnego, które wprowadziły instytucję zapisu windykacyjnego. Daje on spadkodawcy możliwość rozporządzenia poszczególnymi składnikami swojego majątku na rzecz konkretnych osób. Do dnia wejścia w życie zmian spadkobiercy nabywali spadek a następnie dzielili go przed sądem zgodnie z wolą testatora według udziałów przypadających na każdego z nich (np. 2/5 majątku dla żony, 2/5 majątku dla córki, 1/5 majątku dla brata) bądź też przeprowadzali postępowanie spadkowe u rejenta.

Zapis windykacyjny jest postanowieniem spadkodawcy zawartym w testamencie sporządzonym w formie aktu notarialnego, w którym przeznacza on dla konkretnej osoby lub osób składnik swojego majątku. Przedmiotem zapisu windykacyjnego mogę być rzeczy oznaczone co do tożsamości, zbywalne prawa majątkowe, przedsiębiorstwo, gospodarstwo rolne lub ustanowienie na rzecz zapisobiorcy użytkowania lub służebności.

Ustanawiając zapis windykacyjny nie można zastrzegać warunku (czyli zdarzenia przyszłego i niepewnego – np. wybudowanie domu czy zawarcie związku małżeńskiego) oraz terminu.